Stoffig

Een heerlijke week in het Krugerpark gehad. Ontzettend veel dieren gezien, maar er was zeker ook een trieste keerzijde. Het is in 70 jaar tijd nog niet zo droog geweest in Zuid-Afrika als nu en dat was goed te merken. Het piept en kraakt van de droogte; alles is stoffig, doods en dor. Rivieren staan zo goed als droog.

Erg aandoenlijk waren de nijlpaarden die hier zichtbaar onder leden. We hebben er een paar gewoon zien sterven van de droogte en honger. Één was in de bosjes gaan liggen wat ze gewoonlijk niet doen en een ander stond schonkig in de rivier, alleen met z'n poten in het water omdat er niet meer water was. Nijlpaarden liggen de hele dag volledig in het water en eten 's nachts wel 150 kg gras. En dat is het grootste probleem, er is geen gras. Van de huidige logde-eigenaar hoorde we vandaag dat Krugerpark overweegt om 80% van de nijlpaarden af te schieten, gewoon om ze te behoeden voor een langzame dood. 
Naast al dit hippo-dierenleed hebben we ons toch goed vermaakt. Veel leeuwen, olifanten, impala's, giraffen, buffels enz enz gezien. Een keer in een wat benarde situatie terecht gekomen toen we zonder het op te merken midden in een groep olifanten stonden. We waren een soort opgesloten tussen een grote kudde kolossale en indrukwekkende beesten. Toen er een beetje ruimte ontstond zijn we langzaam weggereden.....poehhh. In het laatste kamp werden we na ons diner 'bezocht' door een spin van 20x5 cm, lichtbruin met witte strepen. Jakkes, wat was dat beest groot. En rennen dat ie deed!! We sprongen ieder een kant op en zijn die avond niet meer buiten gaan zitten. 

De kampen waren overigens super, we hadden die ruim van te voren geboekt en gekozen voor zogenaamde bushcamps. Kleine kampen met hooguit 15 huisjes met mooi uitzicht of een kunstmatig waterreservoir voor dieren. Enige nadeel was dat een kampwinkel ontbreekt op deze mini-kampen. Dat wisten we en hebben elke keer onderweg in een groter kamp ons avondmaal ingeslagen. En avondeten in Zuid-Afrika is braaien, oftewel bbq. Dus 7 dagen zelf ons kudu, impala of buffel-biefstukje gebakken. 

De laatste paar daagjes nu in het Balule Parsons reserve, grenzend aan het Krugerpark in een super de luxe logde. We zijn er vanmiddag naartoe gereden en dat was een avontuur op zich. Twaalf kilometer dirt road stond er in de beschrijving. Nu zijn we die dirt road wel gewend ondertussen, maar dirt road EN alles met stenen, hoogteverschillen en gaten maakt het net ff wat anders. Morgenochtend een ochtendwandeling met een ranger, even wat beweging na zoveel autorijden. Foto's volgen. We kunnen alleen uploaden vanaf onze telefoon en de meeste foto's nemen we natuurlijk met onze camera.