Aantal dagen in 1 verslag

3 oktober 2016 - Barberton, Zuid-Afrika

We zijn inmiddels weer een paar dagen verder en nog geen tijd en behoorlijk WiFi gehad om een verslag te maken. We hebben de Oostkaap achter ons gelaten. Van Morgan Bay in één dag de hele Transkei door; een rit van 7 uur. De Transkei is het stuk dat nog toebehoord aan de Zuid-Afrikaanse stammen. In dit stuk van Afrika is alles nog zoals het heel vroeger was. Landschappen met alleen maar hutjes en mensen en dieren langs de weg. Het is dus goed oppassen geblazen, want er gebeurt hier van alles langs de weg. De weg zelf was overigens van goede kwaliteit. Niks op aan te merken, alleen de rijgewoontes zijn wat 'anders' hier. Zo wordt de vluchtstrook voor meerdere doeleinden gebruikt. Als passeerstrook om in te halen, waarbij de langzamere auto op de vluchtstrook gaat rijden en de snellere voorbij kunnen. Een bedankje met de vier knipperlichten en een sein. De vluchtstrook wordt ook gebruikt voor allerlei andere activiteiten, zoals het verkopen van etenswaren of gewoon om rond te hangen.

Eind van de middag kwamen we dan eindelijk op onze plaats van bestemming aan: volgende uitdaging. Er was niemand in onze B&B aanwezig en ook niet bereikbaar. Dan maar op zoek naar een alternatief. Omdat even Googlen hier niet zo makkelijk werkt, maar wat rondrijden en op zoek naar een bord. Gelukkig vonden we die snel. De B&B bleek een oud en vervallen geval, waarvan de kamer de voorgaande periode niet was gelucht. Wat een muf en klein hokje.... Maar goed, dan maar aanpassen en er het beste van maken. Het is maar voor 1 nachtje.

Dan rijden we door naar Hluhluwe, waar we 3 nachten hebben geboekt in de Wildebees Ecolodge. De gereserveerde walvistocht gaat helaas niet door, vanwege de ruwe zee. Dus gaan we samen met twee Belgische gasten naar een olifanten-ontmoeting. De olifanten leven op een gamereserve, hun familie is in het verleden afgeslacht. De olifanten zijn gewend aan mensen en komen uit zichzelf elke dag rond 11:00u naar een voederplaats waar ze een soort van popcorn krijgen. Ze doen dit uit vrije wil en vinden de interactie met mensen leuk. Iedere dag opnieuw. Als het gezelschap ze niet aanstaat, lopen ze weg. Maar wij hadden geluk; ze bleven gewoon staan en we konden ze aaien, voeren. Erg indrukwekkend, wij vonden het heel speciaal. Zeker toen ze als groepje aan kwamen lopen.
In de middag rijden we met gids Nathan naar de cheetah-opvangplek. Hier krijgen afgedankte katten een tweede leven. En ook hier was interactie mogelijk, ook leuk.

Gisteren hebben we het Hluhluwe Imfolozi (spreek uit: sjloesjloewee park) bezocht. Het had in de nacht keihard geregend en de weg ernaar toe was al een avontuur op zich. Glibberige kleistromen overal. En ook in het park was het opletten geblazen. Gelukkig hebben wij een grote Jeep, maar we zagen de kleinere auto's worstelen om vooruit te komen. Dit park staat bekend om zijn vele neushoorns en die zien we dan ook in alle maten. De beesten laten zich trouwens in de ochtend niet zo zien, maar als de zon dan toch voorzichtig doorkomt, komen ze langzaam te voorschijn. 

Inmiddels zijn we weer onderweg en gaan we morgen het Krugerpark in. Daar blijven we een week en helaas helemaal geen WiFi daar. Waarschijnlijk in de logde waar we de laatste 3 dagen doorbrengen.

Foto’s

5 Reacties

  1. Lievonne:
    3 oktober 2016
    Wat een avonturen weer en wie had dit ooit gedacht : Kitty en René met een luipaard op de foto. Aai poes??
  2. Monique Vlottes:
    3 oktober 2016
    Wauw wat een bijzondere reis zijn jullie aan het maken. Dat zijn nog eens goede herinneringen sparen. Leuk om mee te lezen en foto's te zien. We kijken uit naar de volgende maar dat duurt even? Wel verzamelen hoor.
    Veel plezier in het Krugerpark!
  3. Assie:
    3 oktober 2016
    Leuk om te lezen hoor.
  4. Karin Kruit:
    3 oktober 2016
    Wat een gave reis. Jammer van de walvissen, maar mooi alternatief. Nog veel plezier in de kruger park de komende week.
  5. Arno:
    5 oktober 2016
    heel leuk om te lezen, en veel plezier de komende dagen.